Uzman Psikolog Duygu Ak Seven’e bu konudaki endişelerimizi sorduk. İçimizi rahatlatan yazısını sizlerle paylaşıyoruz.
Kendisini uzm.psk.duyguakseven sosyal medya hesabından da takip edebilirsiniz.
Keyifle okumanız ve faydalanmanız dileğiyle.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_empty_space height=”22px”][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_single_image image=”9908″ img_size=”full” add_caption=”yes” alignment=”center”][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_empty_space height=”22px”][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_column_text]Anneler bir taraftan hastalığa yakalanma kaygısı yaşarken diğer taraftan çocuğundan ayrılma kaygısı yaşıyor. Karantina sonrası işe dönen annelere önerileriniz nelerdir?
Pandemi süreciyle birlikte hepimiz evlerimizde çocuklarımızla her zamankinden çok daha fazla vakit geçirmeye başladık. Bu süreç bize çok farklı duygular hissettirdi ve kimi zaman bazı zıt duyguları da aynı gün içinde defalarca yaşar olduk. Bazen çok gerildik, bazen şükrettik.
Pek çok düşünce bulutu da bizi sarmaladı. Karmaşık duygular ve gün içinde birçok kez değişen düşüncelerimizle bu süreci yönetmeye çalıştık. Şimdi normalleşme sürecinin yavaş yavaş ülkemizde başlamasıyla beraber iş hayatına da dönüşler başladı.
Evden çalışmanın yerini artık iş yerlerine gitmek alacak ve kimimiz için evden uzaklaşmak özgürleşmekken kimimiz içinse inişli çıkışlı bir vadiye bakmak gibi…
Kimimiz için düşüncesi bile stress yüklü ve başa çıkmakta zorlanacağımızı hissediyoruz.
Bu noktada, aslında uzun zaman sonra evde çocuğunu bakıcıya veya annesine bırakacak olan anneler şunu bilmelidir ki aslında hayatın kendisi de pandemi sürecinde hissettiğimiz gibi inişli çıkışlı.
Anneler; öncelikle yaşadığınız bu farklı duygu durumlarının çok normal olduğunu bilmenizi isterim. Aynı pandemi sürecindeki gibi bazen kendinizi çok iyi hissedeceksiniz evden ayrılırken bazen de “ben doğru mu yapıyorum?” diye belki de kendinizi sorgularken fark edeceksiniz.
Hissettiğiniz duygu size ait ve öyle olması gerektiği için hissediyorsunuz. Çünkü biliyoruz ki her ne hissediyorsak (kaygı, stress, üzüntü,keyif alamama, suçluluk vs..) bu gerçek ve bize ait. Öyle hissetmenizin bir anlamı var. Duygunuzu kabul ettikten sonra kendinizi bu hissettiğiniz duygularla ilgili suçlamaktan uzak durmanızı öneririm.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column offset=”vc_hidden-xs”][vc_empty_space height=”22px”][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_column_text]
“Her Anne Çocuğu İçin En İyi Annedir.”
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column offset=”vc_hidden-xs”][vc_empty_space height=”22px”][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_column_text]Gerek mizacımız, gerek bize dayatılan toplumsal roller anneler olarak bizlere her şeye yetişmek, herkesi mutlu etmek, hata yapmamak gibi bazı kalıp davranışların içine sokuyor olabilir. Halbuki bu gerçek olabilir mi? Hangimiz her şeye yetişebiliriz?, Hangimiz herkesi mutlu edebiliriz? Hangimiz hata yapmadan yaşayabiliriz?Onun yerine, elinizden gelenin en iyisini yapmaya gayret etmek, yeterince iyi bir anne olmaya çalışmak, hata yapma payını kendine tanımak ruhumuza çok iyi gelecektir.
İşe başlamaya hazırlanırken öncelikle annenin kendi içinde bunları iyice muhasebe etmesinin çok önemli olduğunu düşünüyorum. Çünkü eğer anne kendini, düşüncelerini ve duygularını işe gitmeye, evden ayrılmaya hazırlayabilirse çocuğu veya çocuklarını bu yeni başlangıça çok daha kolay hazırlayacaktır.
Çocukların her şeye kolay uyum sağladığını pek çok kez tecrübe etmişizdir. Hep “düşündüğümden kolay oldu” dememiz bundandır. Annenin işe başlamayla ilgili kendisinin (çocuğunun yaşı kaç olursa olsun ve bebek dahi olsa) çocuğuyla birebir bu konuşmayı gerçekleştirmesi gerektiğinin çok önemli ve faydalı olacağını söyleyebilirim.
Çocuğunun yaşına uygun olarak kısa ve net bilgilerle bunun anlatılması yeterli olacaktır. Annelerin bazen kurdukları cümlelerdeki duygu ve beden dilinin hassaslığı çocuklara geçebilmektedir. Bu nedenle, annenin doğal bir şey paylaşıyor olduğunu hatırlaması ve çocuğu kaygılandıracak bir his bırakmaması önemlidir.
Evde kaldığımız uzun zaman boyunca hepimizin çocuğuyla kaliteli zamanı yaşayıp yaşamadığı tartışmaya açık bir konu. Çocuk için kıymetli olanın teknolojiden uzak birebir ebeveyniyle geçirilecek ve an’da kalınarak yapılacak aktivite ve oyundur. Siz ebeveyn & çocuk ilişkinizi iyi planladığınızda ve işten arta kalan evdeki vaktinizi çocuğunuzla doğru şekilde geçirdiğinizde göreceksiniz ki çocuğunuz buna alışacak ve mutsuzluk yaşamayacaktır. Zaten herhangi bir aksaklıkta davranışlarıyla size alarm veriyor olacaklardır.
Çocuklar; ebeveynlerinden ihtiyaçları olan duygusal yakınlığı ve ilgiyi türlü şekilde beklerler. Sarılmak, kucaklamak, sevgi sözcükleri, minik sürprizler, birlikte oyun oynamak, sevdiği şeyleri yapmak, sohbet etmek hepsi çocuklarımızı sevdiğimizin bir işaretidir ve emin olun çocuklar bu işaretleri hiç ama hiç kaçırmazlar, siz yeterki bunları yapmak isteyin.
Siz, işe başlarken çocuğumu nasıl evde bırakacağım diye düşüp endişelenerek zaten onun için bir şey yapma telaşı olan, iyi bir annesiniz. İşe başlama sürecinde kendi duygu ve düşüncelerinizi mutlaka farkedin. Hiçbir duygunun uzun süre sürmeyeceğini, hepsinin geçeceğini unutmayın. Kendinize ve bebeğinize, çocuğunuza güvenin.
Ve herkesin bildiği gibi “her anne çocuğu için en iyi annedir” unutmayın.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_empty_space height=”22px”][/vc_column][/vc_row]
